Wat een ondernemer al niet hebben kan: een rollercoaster van emoties..

Wat een ondernemer al niet hebben kan: een rollercoaster van emoties..

Ik weet het nog als de dag van gisteren, het was 24 december 2018, de dag dat we een koopovereenkomst hadden ondertekend om een heus pand te kopen voor Coco’s Luxury Beauty Bar en we zaten in de auto onderweg naar mijn ouders in Breda. Zoals ik zo veel doe vanaf het moment dat ik heb besloten te ondernemen zat ik op mijn laptop. “JAAAAAHHH!!!!!!!!” gilde ik uit, “Onze eerste klant heeft geboekt!!!!!” Mijn man en ik schreeuwden het uit van euforie. Maar ik had nog niet op accepteren geklikt (toen werkte ik nog met de facebook boeking app), of ik kreeg dit berichtje van de betreffende ‘klant’. “Laat maar, verkeerde regio, te ver. Graag annuleren”. Hop, weg euforie.

Na twee a drie maanden in ons kleine Belgische dorp kwamen mijn man en ik erachter dat als we daar zouden blijven wonen dat het zou leiden tot het einde van onze relatie. Soms hoef je niet heel veel tijd te besteden aan iets om erachter te komen dat het niet werkt, dus zijn wij als een malle gaan zoeken naar nieuwe huisvestiging. Medio November zijn we dus weer verhuisd, maar dit keer naar een stad, met veel meer mensen, kroegen en gezelligheid; Antwerpen.

Hoewel een thuissalon totaal niet op de planning stond, vooral omdat ik ook geen concepten wilde mengen en ik vond dat ik hetgeen wat ik wil bieden op onze locatie niet geëvenaard zou kunnen worden in een thuissalon, hebben we toch eind december besloten om per 7 januari open te gaan, maar dan met een selectie van onze beste behandelingen. Vooral ook omdat het bij mij begon te dagen dat per 1 april starten, en dan helemaal van nul, terwijl ik al wel personeel zou hebben aangenomen toch een beetje onhandig en extreem duur zou kunnen zijn in termen van werkkapitaal. Het zetje kwam half december toen iemand vanuit onze Belgische kring vroeg of ik al open was. “Voor jou ben ik altijd open” – “OK, dan kom ik langs”.. shit.. dan toch maar mijn proefopstelling wat upgraden.

Ik merk nu, twee maanden later, dat veel dingen gebeuren omdat ze moeten gebeuren. Op de dag dat onze Antwerpse vriend langskwam was ik zelf iets gaan proberen bij een docente van mij voor een mogelijke behandeling in de salon. Een behandeling met een machine die de vetcellen kan bevriezen en je centimeters kan laten verliezen. Getrouwd zijn met een Belg heeft in mijn geval her en der wat centimetertjes aangezet, dus ik was zelf gretig proefkonijn. Tijdens de behandeling hadden we het over mijn concept, mijn startdatum van 1 april, hoe ik het ongeveer wilde gaan aanpakken en het bezoek van onze vriend later die avond.  Mijn docente vroeg mij dat als ik toch het apparaat wilde aanschaffen en ik een thuissalon al had, waarom ik niet eerder met het apparaat aan de slag zou gaan? De volgende dag lag mijn man op de behandeltafel bij de distributeur en was ik zijn centimeters weg aan het ‘strijken’. Overtuigd van het resultaat bij mij van de dag daarvoor en het resultaat bij hem, zijn we die dag weggegaan met een bestelling voor zo’n apparaat.

Benieuwd naar het volgende hoofdstuk van ons avontuur? Volgende week blog ik over onze pogingen voor het opbouwen van onze community en de eerste echten klanten, die wel wilden komen! ;) Volg ons in de tussentijd ook via facebook en instagram



{{ popup_title }}

{{ popup_close_text }}

x